ROCZNICA BITWY POD GRUNWALDEM
15 lipca 1410 r. na polach grunwaldzkich odbyła się jedna z największych bitew średniowiecznej Europy.
Było to starcie wojsk polsko-litewskich dowodzonych przez króla Władysława Jagiełłę oraz wielkiego ks. Witolda z wojskami Zakonu Krzyżackiego wspomaganego przez rycerstwo zachodnioeuropejskie dowodzone przez wielkiego mistrza Ulricha von Jungingena. Bitwa ta to jeden z najbardziej rozpoznawalnych triumfów oręża polskiego.
Zapraszamy na naszą wystawę „Barwa i broń w wersji mikro”, gdzie echo tego boju wybrzmiewa w miniaturowych (skala 1/72) chorągwiach polskich, litewskich i krzyżackich pieczołowicie wykonanych i pomalowanych przez Marka Siadkowskiego.
Majętny rycerz początku XV w. używał pełnej zbroi płytowej, która ważyła ok. 30 kg. Podczas pierwszego starcia, w konnej szarży używał kopii, broni drzewcowej o długości nawet do 5 m. Gdy kopie zostały skruszone przy zderzeniu z przeciwnikiem dobywano mieczy.
Pod Grunwaldem używano jedno- i półtoraręcznych. Pierwszy rodzaj to miecz o dł. głowni ok 100 cm i wadze od ok. 1 do 1,2 kg, zaś druga odmiana tej broni miała długość głowni nawet do 120 cm i ciężar nawet do 2 kg. Popularne wśród rycerstwa były kordy i tasaki. Była to broń biała, jednosieczna i znacznie mniej kosztowna niż miecz. Używano także innej dostępnej broni jak toporów czy też bardzo groźnych czekanów, a taki średniowieczny wojownik chronił się dodatkowo przed uderzeniem tarczą, na której namalowany był jego herb. Było to bardzo istotne, ponieważ pozwalało na rozpoznanie z kim się walczy.
Na ekspozycji oprócz figurek rycerzy tamtej epoki, można również zobaczyć pełną zbroję płytową naturalnej wielkości.
Zapraszamy!
„BARWA I BROŃ W WERSJI MIKRO”
30 kwietnia – 19 października 2025
Dofinansowano ze środków budżetu Województwa Podkarpackiego
